Mijn vader was mijnbeambte op de staatsmijn Emma, toen hij in mei 1956 een retraite volgde op het internaat in Spaubeek. Hij was toen lid van de Katholieke Vereniging van Mijnbeambten. Tien jaar later zat ik, met mijn HBS-klas, ook in Spaubeek in datzelfde internaat voor enkele ‘bezinningsdagen’. Op het Bernardinuscollege waren we gewend aan de […]
naar Amsterdam
Het was een Franciscaner pater, die mij hielp bij het organiseren van een politieke gespreksgroep voor leerlingen van het Bernardinus College (Heerlen) in de jaren zestig: pater Hovius. Een kleurrijke man, bevlogen en soms onbesuisd. Hij bracht mij in contact met Jan Maenen, die voor de Katholieke Volkspartij in de Tweede Kamer zat. Een aardige […]
mijn Hohner
Bij elke verhuizing kom ik hem weer tegen. Mijn mondharmonica, van het merk Hohner. Ik blaas een paar tonen om vast te stellen, dat ik gefaald heb. Een Toots Thielemans zal ik helaas nooit meer worden. Die Hohner mondharmonica heb ik nog te danken aan een advies van pater Fick aan mijn moeder (Waubach, 1923). […]
zonder kolen geen bad
De eigenaar van het openluchtzwembad Terworm in Heerlen, Oranje Vastgoed B.V., wilde het bad in 1983 overgeven aan de gemeente Heerlen. Het stadsbestuur wilde er een pretpark inrichten. Dat voornemen leidde tot ongekend brede protesten onder de plaatselijke bevolking: een actiegroep, handtekeningen, protestmars , een nat protest in Terworm, aandacht in de media, en politieke […]
twee hondjes
Twee hondjes, een keramisch beeldje met een craqueléhuid, houden mijn ouders en mij al lang gezelschap. Symbool van snelheid of een verrijking voor het interieur? In de jaren veertig van de vorige eeuw eeuw was mijn vader (1922-1959) een fanatieke beoefenaar van de atletieksport. Ik herinner mij affiches met daarop vermeld afstanden van honderd en […]
Bad Aachen
Aken noemt zich weer Bad Aachen. Op zoek naar een verdwenen badcultuur en een recente heropleving